daire.iki Rabia Gül'ün kapısını çaldı ve evde canı sıkılan, geçmiş günahlarına hayıflanan ya da "Bir dikiş makinem olsaydı neler yapardım şimdi" diyenler için, makinesiz de bir şeyler üretilebileceğinin de kanlı canlı bir kanıtı olarak birazdan tarifini okuyacağınız bu poplin eşarbı dikti. Çizim de Tuğçe Kara'nın. Deneyin, fotoğraf gönderin. Biz daha çok isteriz. Şimdi sıra Rabia'da: 

Kumaşınız var ve canınız bir şeyler dikmek istiyor. Ayna karşısına geçip kumaşı üzerinize tutarak hayaller kuruyorsunuz fakat bir türlü cesaret edip o dikiş makinesini alamıyorsunuz. Belki de yapamayacağınızı düşünerek her defasında bu sevdadan vazgeçiyorsunuz. Şimdi bir de şöyle düşünelim. Bundan 200 yıl önce dikiş makineleri çok da yaygın değilken o tablolarda, müzelerde gördüğümüz ihtişamlı kıyafetler, aksesuarlar bize bu işin makinesiz de mümkün olabileceğini gösteriyor. Yani bir kaç el dikişi tekniğiyle kendi kıyafetimizi yapabileceğimizi tarih bize söylüyor. Peki bu teknikler nelerdir ve elimizdeki kumaşlarla neler dikebiliriz? İşte size yapımı oldukça kolay bir aksesuar.

Poplin Bir Eşarp Ya Da Fular

1- Kumaş gereksinimi: 90x90cm ölçülerinde bir parça kumaş

2- Kare şeklindeki kumaş, yüzü yüzüne gelecek şekilde resimdeki gibi katlanır.

3- Ok işaretiyle gösterilen kısımda 10 cmlik bir açıklık bırakılarak makine dikişiyle iki kenar birleştirilir.

4- Son olarak eşarp 10 cm lik açıklıktan düz yüzüne çevrilir ve dikişler güzelce ütülenir. Kalan açıklık yine el dikişiyle ya da etek ucu telasıyla (ütü yardımıyla yapıştırılarak) kapatıldıktan sonra kullanıma hazır hale gelir.

Adımları dikkatlice takip ederseniz işte sonuç: Ta ta ta taam...