Hepimizin hayatta bazı görevleri var. Kimimiz patronuna karşı, kimimiz çocuğuna karşı, kimimiz eşine, ailesine karşı, evine, mahallesine, topluma ve en çok da kendine karşı sorumluluk sahibi. Ne kadar çok yol varsa o kadar çok da çıkış vardır ilkesine dayanarak rahatlıkla şunu söyleyebilirim; kaçıyorlar, saklanıyorlar, uzaklaşıyorlar, buharlaşıyorlar. Kimler? İşte o sorumluluk sahipleri, yani şey, ee, mmm, hmm, tatata taammm; biz!

Peki bu çıkışları, yolları, kaçışları nasıl anlarsınız? İşte altın bir rehber niteliğinde 5 maddecik. İnsanın insanın kurdudur sevgili daire.iki ahalisi. Hadi oku bakalım, tanıdık gelecek mi? Peki bu yazı neden bir ilk yazı hiç düşündünüz mü? Az önce söylemiştim, hadi yakala!

YALAAAN YALAN YALAAANN (ft İbrahim Tatlıses)

En sık karşılaşacağınız bahane yalandır. Gönderiyorum, acayip yoğundum, telefonuma bir şey oldu vs gibi. Sonsuz gerçek olduğu gibi sonsuz da yalan var, bir kere bunu asla unutmayın. Yalanı yakalamak için sadece önsezilerinize güvenemezsiniz. Malum 6. hissimiz öyle eskisi gibi de çalışmıyor artık, sizi yanıltma olasılığı yüksek olabilir. O yüzden şüphe duyduğunuz an açıklıkla sorun. Aldığınız cevaba göre de pozisyon belirleyin. Gerisini de Allah’a havale etmekten başka bir önerim bulunmuyor maalesef. 

ÇOK HASTAYIM

İnsanlar hasta olur. Ama hastalığı yaşama biçimleri farklılık gösterebilir. Etrafınızda burnu akıyor diye dünyaları durduran biri varsa ona mümkün olduğunca sorumluluk vermeyin. Bırakın ne hali varsa görsün. Kendinize geçmiş olmaması için Allah’tan şifa bekleyin.

HER ŞEYİN BİR SIRASI VAR

Bahsi geçen kişiyi tanıyabilecek misiniz? Telefonlarınıza çıkmıyor, mesajlarınızı yanıtlamıyor. Belki de yanıtlar çok geç geliyordur. Onları tanıdınız mı? Evet dediniz, duyduk. Onlar varlar ve aramızdalar. Yoğun olduğuna, telefonu görmediğine inanmak sizin tercihiniz tabi ama şunu da aklınıza getirin; karşınızdaki kişi sizi zannettiğiniz kadar önemsemiyor olabilir mi? Kendisine bir öncelik sırası belirlemiştir ve belli ki siz biraz arkada kalmışsınız. Gerçekten değer veriyorsanız, boş verin ve adabınızla sıranızı bekleyin. Unutmayın kimse o kadar meşgul olamaz.

AY BEN ONU NASIL UNUTTUM! 

Biraz inceltip hafıza problemleri dediğimize bakmayın. Onlar “unutanlar”. Zamanın nasıl geçtiğinin farkına varmayanlar. Saat ya da planlayıcı kullanmayanlar. Aklı beş karış havada olanlar. Ne öncelik belirleyebilmiş ne de yalan konusunda gelişebilmişler. Unutmayı öğrenmek için adeta workshop workshop dolaşmışlar. O kadar profesyoneller. Geriye tek bir soru işareti kalıyor gerçekten unutuyorlar mı unutmaya mı çabalıyorlar? İnsan psikolojisiyle ilgilenenler n’olur bu konuya bir el atın.

ZAMANA YAYIM YAYIM YAYILANLAR 

Evet, zamanı yönetemeyen insanlar tanıdık hepimiz. Ama bu sorumluluktan kaçmak için bir bahane olmaz, olamaz, olmamalı. Sabah akşam dilimizden düşmeyen şey: “Allah’ım bize kaldıramayacağımız yük verme” değil mi? Ama bir saniye sen de yük –sorumluluk- almayabilirsin biliyor musun, sen, be hey zamanını yönetemeyen belki de zaman kavramından bihaber olan gafil?

Beş tane madde yazıldı buraya şimdiye kadar. Hepsinin hemen ortak yanları mevcut. Ve her lafın illa ki bir özete ihtiyacı vardır:

Dürüstlüğün hüner olduğu bir dünyada gel sen de dürüst bir kahraman ol. Canın istemiyorsa yapma, yetişemeyeceksen geliyorum deme, yoruluyorsan yoruluyorum de, henüz yorulmadan yoruldum dersen inandıramazsın. Yalanın küçüğü büyüğü olmaz, sen yalansız bir tembel ol. Tembel olma hakkına da sonuna kadar sahip çık. Sabah kalkamıyorsan kalkamamışsındır. Bunu hep yapıyorsan kendine sabahları erken kalkılmaması gereken bir meşgale bul mesela.

En başta demiştik sorumluluğun en büyüğü kendinin diye. Kendine karşı sorumlu davran ve önce kendini tanı. Kendine karşı dürüst ol. Sonra ahaliye karış. Hepimiz mutlu olalım. Kardeş kardeş yaşayalım.

Ya Merve sen kimi kandırıyorsun diyen eş, dost, arkadaş; zaten ben hep kendime konuşurum. İçime.